سریال بازنده | بررسی داستان + حواشی و نظر منتقدان و مخاطبان

امتیاز نگارنده: 6 از 10

توصیه: این سریال را شب‌ها در سکوت و زیر باران خیالی تماشا کنید؛ آماده باشید تا در هر قسمت با مفاهیم شکست و حقیقت، زندگی را از زاویه‌ا‌ی تازه ببینید!

معرفی سریال بازنده

«بازنده» سریالی ایرانی است که با فضاسازی تاریک و پرتعلیق مخاطب را از همان قسمت اول درگیر داستانی پیچیده و پررمزوراز می‌کند. داستان این سریال حول محور پروندۀ جنایی حساس و پرمخاطره می‌چرخد که به‌تدریج ابعاد پنهان و شوکه‌کننده‌ای از آن فاش می‌شود. سریال بازنده در ژانر جنایی، معمایی و نوآر ساخته شده است و با بهره‌گیری از تعلیق روایی، فضایی سنگین و پرابهام خلق می‌کند. فضایی که هم مخاطبان علاقه‌مند به داستان‌های کارآگاهی را جذب می‌کند و هم طرفداران روایت‌های پرکشش را. نویسندگی و کارگردانی این سریال برعهدۀ امین‌ حسین‌پور بود و آرش ظلی‌پور تهیه‌کنندگی سریال را برعهده داشت.

در ادامۀ معرفی سریال باید بگوییم که بازنده اقتباسی آزاد از رمان پرفروش «زن همسایه» نوشته شاری لاپنا (۲۰۱۶) است؛ اثری که به‌خاطر پیچیدگی داستان و غافل‌گیری‌های پی‌درپی‌اش شهرت جهانی پیدا کرد. در این اقتباس داستان و شخصیت‌ها برای بستر و فرهنگ ایرانی بازآفرینی شده‌اند.

اطلاعات کلی سریال بازنده

نام سریال: بازنده
ژانر: جنایی، معمایی، نوآر
کارگردان: امین‌ حسین‌پور
نویسنده: امین‌ حسین‌پور
سال انتشار: سال ۱۴۰۳ (سریال بازنده ایرانی نخستین‌بار در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ (آخرین جمعه تابستان) از پلتفرم فیلیمو پخش و ادامۀ قسمت‌های آن تا ۹ آذر ۱۴۰۳ به‌صورت هفتگی منتشر شد.)
سال ساخت: سال 1402 (فیلم‌برداری و آماده‌سازی سریال بازنده در سال ۱۴۰۲ انجام شد و تدوین و مراحل پایانی آن نیز در همین سال به پایان رسید.)
مدت‌زمان هر قسمت: حدود ۴۵ دقیقه
تعداد فصل‌ها: ۱ فصل
تعداد قسمت‌ها: ۱۱ قسمت
کشور سازنده: ایران
زبان: فارسی
پلتفرم پخش: فیلیمو
امتیاز آی‌ام‌دی‌بی: 7.1

خلاصه سریال بازنده | خطر اسپویل سریال

سریال ایرانی بازنده سریالی جنایی و معمایی و نفس‌گیر است که از همان لحظات ابتدایی بیننده را به دل ماجرایی پرتنش و مبهم می‌کشاند. داستان با ناپدید شدن ناگهانی یک کودک آغاز می‌شود؛ حادثه‌ای که در نگاه اول ساده به‌نظر می‌رسد اما خیلی زود مشخص می‌شود پشت آن زنجیره‌ای از دروغ‌ها، رازهای سربه‌مهر و روابط پیچیده پنهان شده است.

کارآگاه حامد کیانی (با بازی علیرضا کمالی) مأمور رسیدگی به این پرونده می‌شود، اما در طول تحقیقاتش با سرنخ‌های گمراه‌کننده و بن‌بست‌های متعدد مواجه و زندگی شخصی‌اش نیز درگیر این ماجرا می‌شود. هر خانه، هر همسایه و حتی هر سکوت نشانه‌ای است که حقیقت را برملا یا پرونده را پیچیده‌تر می‌کند.

در طول یازده قسمت، داستان با مهارت در میان گذشته و حال شخصیت‌ها حرکت می‌کند و پرده از رازهایی برمی‌دارد که گاهی هولناک و گاهی غم‌انگیز هستند. فضای تاریک، موسیقی دلهره‌آور و قاب‌بندی‌های دقیق کارگردان حس تعلیق را تا لحظۀ آخر حفظ می‌کند. «بازنده» اثری است که با هر قسمت، بیننده را وادار می‌کند حدس بزند، شک کند و برای کشف حقیقت بی‌صبرانه منتظر قسمت بعدی بماند.

در نظر داشته باشید نقد سریال بازنده به‌صورت جامع و کامل با نقاط ضفف و قوت در سایت اهل نوشته شده است. 

سریال بازنده بازیگران؛ معرفی بازیگران زن و مرد سریال

علیرضا کمالی: بازیگر نقش کارآگاه کیانی (شخصیت اصلی، سرپرست تحقیقات پلیس)
صابر ابر: بازیگر نقش کاوه بدرلو (همسر ارغوان، مردی مشکوک و مضطرب)
سارا بهرامی: در نقش ارغوان امینی (همسر کاوه، زن افسرده و تحت درمان روان‌پزشک)
صدف اسپهبدی: در نقش آوا حجازی (همسایه ارغوان و کاوه)
رویا جاویدنیا: در نقش ونوس افتخاری (مادر ارغوان، همسر دوم منصور رفیع)
پیمان قاسم‌خانی: در نقش منصور رفیع (ناپدری ارغوان، همسر دوم ونوس)
محمد علی‌محمدی: بازیگر نقش پارسا امیری (دستیار کارآگاه کیانی)
امیر غفارمنش: در نقش بهروز صابری
مهدی رکنی: در نقش احسان
علی مردانه: در نقش حمید حجازی
ترنم کرمانیان: در نقش نوجوانی ارغوان
امیرحسین رضازاده: جرم‌شناس سریال
سپیده مولوی: در نقش آفرین
الهه اذکاری: در نقش مریم
ستاره قهرمانی: در نقش فریبا دیبا

سریال بازنده چند قسمت است؟

سریال «بازنده» در یک فصل ساخته شده است و ۱۱ قسمت دارد. پخش این سریال از ۳۰ شهریور ۱۴۰۳ آغاز و هر هفته جمعه‌ها یک قسمت جدید در پلتفرم فیلیمو منتشر شد. مدت‌زمان هر قسمت به‌طور میانگین حدود ۴۵ دقیقه است، اما برخی قسمت‌ها به‌دلیل نیاز داستانی کمی کوتاه‌تر یا طولانی‌تر از این زمان هستند.

این ساختار ۱۱ قسمتی باعث شد روایت سریال کمتر کش‌دار شود و هر قسمت بخش مهمی از معمای اصلی را آشکار کند. با پیشروی داستان، تنش و هیجان در قسمت‌های پایانی به اوج می‌رسد و پایانی غافلگیرکننده را برای بیننده رقم می‌زند. چنین زمان‌بندی و تعداد قسمت‌ها باعث شد «بازنده» اثری جمع‌وجور اما پرکشش باشد که تماشاگر را تا لحظۀ آخر درگیر نگه می‌دارد.

اگر از مخاطبان فیلم‌بین ما هستید و دوست دارید بدانید چرا تروی محبوب است، ما در سایت اهل سینما دلایل محبوبیت این فیلم را نوشته‌ایم. همچنین نقد فیلم تروی به‌صورت کامل در سایت اهل سینما نوشته است. 

راز اقتباس سریال بازنده؛ از کتاب پرفروش تا سریال جنایی ایرانی

سریال بازنده به کارگردانی امین حسین‌پور و تهیه‌کنندگی احسان ظلی‌پور اقتباسی جسورانه از رمان پرفروش زن همسایه اثر نویسنده سرشناس کانادایی شاری لاپنا است. این کتاب که در سال‌های اخیر جزو آثار موفق و جنایی بازار کتاب جهان قرار گرفت، داستانی معمایی و روان‌شناختی دارد که ماجرای ناپدید شدن کودک زوج جوان را در محوریت قرار می‌دهد و هر شخصیت نقشی مهم در پیچیدگی اسرارآمیز روایت ایفا می‌کند.

در سریال بازنده سازندگان با اقتباسی آزاد ضمن پای‌بندی به روند معمایی و فضای دلهره‌آور داستان اصلی، فضاسازی، شخصیت‌پردازی و روابط انسانی را با رنگ‌وبوی ایرانی بازآفرینی کردند. موقعیت خانه‌های کلاسیک، روابط زوج‌ها، حضور همسایه مرموز و گره‌های متعدد داستان همگی یادآور فضای رمان شاری لاپنا است، اما با بازآفرینی جزییات ویژۀ فرهنگ، اجتماع و طبقات ایرانی. این تغییرات ماهرانه باعث شد مخاطبان ایرانی با ماجراها و دغدغه‌های شخصیت‌ها به‌شکلی ملموس‌تر همذات‌پنداری کنند.

سازندگان سریال با بهره‌گیری از عناصر ژانر نوآر و پلیسی جنایی بخش‌هایی از روایت را با تغییرات خلاقانه در مسیر داستان اصلی رقم زدند؛ از جمله شخصیت کارآگاه کیانی، نوع پرداخت روانی مادر و پدر، فضای سرد و بارانی و روابط همسایگی. این وفاداری نسبی و همزمان بومی‌سازی داستان باعث شد منتقدان و مخاطبان بازنده را اثری موفق و متفاوت در میان اقتباس‌های ایرانی بدانند. در نتیجه سریال بازنده نه‌تنها تصویر تازه‌ای از اقتباس هنری در تلویزیون خانگی ارائه کرد، بلکه نشان داد چگونه می‌توان با الهام گرفتن از آثار ادبی جهانی روایتی بومی، معمایی و تأثیرگذار خلق کرد که هم بیننده ایرانی را درگیر و هم ارج و ارزش متن اصلی را حفظ کند.

حواشی سریال ایرانی بازنده

ژانر سریال: سریال بازنده یکی از معدود آثار موفق ایرانی در سبک نوآر است؛ فضاهای تاریک، باران مداوم، نورپردازی پرکنتراست و شخصیت‌های پیچیده از عناصر برجستۀ این سبک هستند و تفاوت محسوسی با اغلب سریال‌های شبکه نمایش خانگی ایجاد کرده‌اند.

تولید و پخش: سریال بازنده به کارگردانی امین حسین‌پور تولید شد و انتشار آن مدت بسیاری خبرساز بود. سریال در سال ۱۴۰2 ساخته، اما اواخر شهریور ۱۴۰۳ از فیلیمو منتشر شد و در یازده قسمت به پایان رسید. این سریال جزو آثار پربیننده و بحث‌برانگیز نمایش خانگی بود.

فضاسازی و گریم: یکی از نقاط قوت سریال، فضاسازی تاریک و سرد و طراحی میزانسن و گریم حرفه‌ای است. از ابتدای سریال تا اواخر آن با تغییر گریم بازیگران و استفاده هنرمندانه از رنگ‌ها و نورپردازی‌ها حس اندوه و ناامیدی به مخاطب منتقل می‌شود. کارگردان با کمک استوری‌برد و میزانسن هدفمند روابط سرد و شکنندۀ شخصیت‌ها را به تصویر کشیده است.

پرداخت شخصیت‌ها: سریال بازنده تمرکز ویژه‌ای بر عمق روان‌شناختی شخصیت‌ها داشت. هر شخصیت با گذشته‌ای تلخ و انگیزه‌های پنهان وارد قصه می‌شود و کنش‌های چندلایه در روایت نقش دارند؛ از سرگرد کیانی خسته و شکست‌خورده تا ارغوان افسرده و منصور جاه‌طلب و بدمن سریال. منتقدان بازی سارا بهرامی در نقش ارغوان را ستودند.

پایان‌بندی بحث‌برانگیز: سریال بازنده قسمت آخرش تلخ و واقع‌گرایانه بود؛ هیچ‌کدام از شخصیت‌ها به نتیجه دلخواه نرسیدند و عدالت نیز به‌صورت کامل اجرا نشد. بدمن داستان یعنی منصور رفیعی با لبخند به مخاطب زل می‌زند تا همه را در این قصه بازنده معرفی کند.

مسائل اجتماعی: سریال بازنده به‌طور غیرمستقیم به معضلات اجتماعی ایران مانند نابرابری طبقاتی، فساد، بی‌عدالتی و فقدان امید اشاره می‌کند و انگیزه‌های شخصیت‌ها را در سایه مسائل جامعه و رقابت بر سر ثروت و قدرت پیش می‌برد.

واکنش منتقدان: منتقدان به ظرافت‌های کارگردانی، تصویر و موسیقی و همچنین رعایت قواعد ژانر جنایی و داستان معمایی سریال نمره قبولی دادند. ایرادات عمده به ضعف خط درام، شخصیت‌پردازی برخی شخصیت‌ها و کند شدن ریتم در برخی قسمت‌ها وارد شد اما در مجموع سریال بازنده اثری متفاوت میان سریال‌های ایرانی است.

نظر منتقدان درباره سریال بازنده

کارگردانی و فضاسازی: بسیاری از منتقدان شیوه کارگردانی امین حسین‌پور را یکی از نقاط قوت سریال دانسته‌اند. توجه به استوری‌برد، صحنه‌پردازی دقیق، نورپردازی و استفاده از عناصر نوآر باعث شد سریال به لحاظ بصری متفاوت باشد و بالاتر از آثار مشابه شبکه نمایش خانگی قرار گیرد.

بازی بازیگران: انتخاب درست بازیگران و شناخت آن‌ها از نقش از دیگر نکات مثبت این سریال است؛ به‌ویژه بازی سارا بهرامی در نقش ارغوان به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین بازی‌ها شناخته شد و توانست حالات افسردگی، ناامیدی و تحول شخصیت را به‌خوبی نمایش دهد. البته برخی منتقدان بازی اغراق‌آمیز و لحن یکنواخت او را نقطه ضعف دانسته‌اند و نقدهایی به بازی صدف اسپهبدی نیز وارد بود.

پرداخت شخصیت‌ها: پرداخت چندلایه شخصیت‌ها و انگیزه‌های پیچیده آن‌ها مورد توجه بود. هر شخصیت دارای گذشته و انگیزه‌های خاص خود است که مسیر روایت را پیچیده‌تر و کنجکاوی مخاطب را برانگیخت؛ اما منتقدان همچنین اشاره کرد‌ه‌اند پرداخت دراماتیک شخصیت‌ها و زندگی شخصی آن‌ها کم‌عمق بوده و بخش‌هایی از سریال را تحت‌تأثیر قرار داده است.

داستان و ریتم: بخش معمایی و جنایی سریال و روایت پازل‌گونه از نظر منتقدان موفق بود؛ اگرچه کند شدن ریتم در بخش‌هایی مخصوصاً ابتدای سریال و فضای مصنوعی به‌دلیل استفاده زیاد از پرده سبز، باران‌های فراوان و اصلاح رنگ و نور مورد انتقاد قرار گرفته است.

پایان‌بندی: پایان تلخ سریال و شکست شخصیت‌ها مطابق با نام آن تحسین برخی منتقدان را برانگیخت و سریال را اثری جسورانه در پرداخت ساختار ژانر دانسته‌اند و معتقدند در صحنه پایانی،بازیگران و کارگردان به درک درستی از مفهوم «بازنده» رسیده‌اند.

فضا و سبک: حس غیرایرانی در فضاسازی و آب‌وهوای همواره بارانی سریال بسیار نقد شد؛ اما برخی آن را جزئی از رعایت قواعد ژانر جنایی نوآر می‌دانند و یک قدم رو به جلو برای سریال‌سازی ایرانی به‌شمار می‌آورند.

بازخورد مخاطبان سریال ایرانی بازنده

ـ بسیاری از مخاطبان فضای متفاوت و نورپردازی نوآر سریال را تحسین کرده‌اند و کارگردانی و انتخاب بازیگران را نقطه قوت دانسته‌اند.

ـ پایان‌بندی غیرکلیشه‌ای و تلخ سریال که پایانی باز و خلاف سنت آثار ایرانی ارائه داد مورد استقبال قرار گرفت؛ بسیاری گفتند سریال موفق شد بیننده را تا آخرین لحظه درگیر نگه دارد.

ـ شخصیت‌پردازی و بازی سارا بهرامی و علیرضا کمالی بسیار مورد توجه بود و با سینمای روز جهان مقایسه شد.

ـ بسیاری از مخاطبان بازنده را «بهترین سریال ایرانی که تاکنون دیده‌اند» و «اثری با استاندارد بالا» توصیف کرده و توصیه به دیدن آن کرده‌اند.

ـ بخشی از مخاطبان به کم‌عمق بودن برخی شخصیت‌ها، مشکلات در روند فیلمنامه و کش‌دار بودن برخی قسمت‌ها اشاره کرده‌اند.

ـ فضای غم‌انگیز، تاریک و سرد سریال برای بخش قابل‌توجهی از مخاطبان – به‌ویژه خانواده‌ها و کودکان – دلهره‌آور و ناخوشایند بود.

ـ برخی تماشاگران اعتقاد دارند داستان و مضمون سریال مشابه آثار دیگر مثل «تب سرد» است و نوآوری چندانی ندارد.

ـ نمایش بیش‌ازحد خشونت و بحران‌های روانی شخصیت‌ها باعث انتقاد شد و بخشی از مخاطبان را نسبت‌به سریال بدبین کرد.

ـ برخی مخاطبان نگاه سیاه به نیروی انتظامی، خانواده و تأثیرات منفی اجتماعی را مورد انتقاد قرار دادند.

قسمت‌به‌قسمت با بازنده؛ بازخوانی گره‌های معمایی سریال

قسمت‌های سریال بازنده

تعداد قسمت‌ها: 11 قسمت
تاریخ پخش: از ۲۲ شهریور ۱۴۰۳ تا ۲۴ آبان ۱۴۰۳ (هر هفته پنجشنبه، فیلیمو)
مدت زمان هر قسمت: حدود ۴۵ تا ۵۲ دقیقه

در ادامه خلاصه داستان و اطلاعات هر قسمت را می‌خوانید:

قسمت اول: فراموشی

تاریخ پخش: ۲۲ شهریور ۱۴۰۳

شروع سریال با نمایی از آپارتمان بارانی و سرد است؛ زوج جوان، کاوه بدرلو و ارغوان امینی پس از تنش و جدالی شبانه متوجه ناپدید شدن کودک خردسالشان در میانۀ شب می‌شوند. همۀ خانه زیرورو می‌شود اما اثری از کودک نیست. پلیس وارد می‌شود؛ سرگرد کیانی اولین نشانه‌های مشکوک را در خانه و رفتار والدین می‌بیند. بحران روانی، اضطراب، گریه‌های مدام ارغوان و شک و تردید کاوه فضای کل قسمت را شکل می‌دهد. حضور همسایه‌ها (به‌ویژه آوا حجازی) از همان ابتدا در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

قسمت دوم: ردپای مشکوک

تاریخ پخش: 29 شهریور ۱۴۰۳

در این قسمت سرگرد کیانی با تیم ویژه‌اش بازجویی را آغاز می‌کند؛ نگاه‌ها به روابط متشنج خانواده، گذشتۀ پرتنش ارغوان با مادرش ونوس و اختلاف‌های قدیمی مشکوک‌تر می‌شود. منصور رفیع، ناپدری ارغوان، با رفتارهای سرد و مرموز توجه پلیس را جلب می‌کند. مخاطب با بخشی از گذشتۀ تاریک این خانواده آشنا می‌شود، درحالیکه پلیس هنوز سرنخ قابل‌اتکایی ندارد. امیدهای کاوه هر لحظه کمرنگ‌تر و رابطه زناشویی شکننده‌تر می‌شود.

قسمت سوم: رازهای خانوادگی

تاریخ پخش: 5 مهر ۱۴۰۳

تحقیق بیشتر پلیس به کشف رازهایی دربارۀ روابط همسایه‌ها و گذشتۀ والدین کودک گمشده منجر می‌شود. پارسا امیری، دستیار کیانی، با بررسی دوربین‌های مداربسته و شهادت همسایه‌ها فرضیه‌های جدیدی مطرح می‌کند. اختلاف‌های کاوه و ارغوان سرزندگی خانه را می‌گیرد. نقش آوا حجازی و همسرش حمید، مثل قطعه‌های گمشده پازل، آرام‌آرام روشن می‌شود؛ پنهان‌کاری‌ها و روابط پنهانی به جان خانواده افتاده است.

قسمت چهارم: نقطه کور

تاریخ پخش: ۱۲ مهر ۱۴۰۳

تیم تحقیق سراغ ناپدری ارغوان می‌رود و پرونده قضایی قدیمی منصور رفیع نمایان می‌شود. مخاطب کم‌کم با ابعاد تاریک زندگی ونوس و ارغوان و همچنین روابط شکننده خانواده آشنا می‌شود. شک و سوءظن به همۀ اطرافیان گسترش پیدا می‌کند. در این اپیزود جدال روانی میان کاوه و ارغوان به اوج خود می‌رسد و امید به پیدا شدن کودک کاهش می‌یابد.

قسمت پنجم: بازی سایه‌ها

تاریخ پخش: ۱۹ مهر ۱۴۰۳

کیانی با پر کردن نقشۀ شب حادثه و مصاحبه دوباره با همسایه‌ها سرنخ‌هایی از زمان گم شدن کودک به دست می‌آورد. گذشتۀ پرابهام آوا و وجه روانی شخصیت فریبا دیبا آشکار می شود. ارغوان در آستانه فروپاشی روانی است و خانواده با شوک تازه‌ای روبه‌رو می‌شود. نگاه مخاطب به هر شخصیت پیچیده‌تر و فضای سریال تاریک‌تر می‌شود.

قسمت ششم: خاطرات ممنوع

تاریخ پخش: ۲۶ مهر ۱۴۰۳

کاوه در برابر فشارهای پلیس و خانواده مجبور به اعتراف برخی از اختلاف‌ها و اتفاقات قدیمی خانه می‌شود. منصور رفیع در این قسمت با رفتارهای ضدونقیض و اعتراف‌های نصفه‌نیمه توجه مخاطب و پلیس را به خود جلب می‌کند. حقیقت‌هایی درباره رابطه ونوس، ارغوان و منصور جزئی‌تر روایت می‌شود. نه‌تنها امیدها کمرنگ‌تر شده بلکه گره‌گشایی هر سرنخ به پیچیدگی روایت می‌افزاید.

قسمت هفتم: بازی حقیقت

تاریخ پخش: ۳ آبان ۱۴۰۳

پرونده وارد مرحلۀ جدیدی می‌شود. روابط پنهان و رازهای سرکوب‌شده تک‌به‌تک سر برمی‌آورند. روان‌شناسی شخصیت ارغوان و زخم‌های کودکی‌اش در مواجهه با مادرش ونوس به مرکز داستان می‌آید. مخاطب برای اولین بار لایه‌هایی از انگیزه و رنج‌های شخصیت‌ها را لمس می‌کند؛ پلیس سرنخی مهم به‌دست می‌آورد که ممکن است مسیر پرونده را تغییر دهد.

قسمت هشتم: بی‌پناه

تاریخ پخش: 10 آبان ۱۴۰۳

بحران بیشتر می‌شود؛ تحقیقات به بن‌بست رسیده و کیانی با نخستین شکست جدی خود مواجه است. ارغوان دچار سقوط روانی عمیق می‌شود، امید خانواده فرومی‌ریزد و سردی روابط به اوج میرسد. در این قسمت نگاه جامعه و پلیس به خانواده تغییر می‌کند و کاوه در مقابل فشارهای اجتماعی قرار می‌گیرد. فضای سریال به‌شدت تلخ و ناامیدکننده می‌شود.

قسمت نهم: گمگشته

تاریخ پخش: 17 آبان ۱۴۰۳

در این قسمت یک سرنخ تازه که ممکن است ماجرای کودک گمشده را روشن کند همه‌چیز را دستخوش تغییر می‌کند. گذشتۀ تاریک منصور رفیع و دلیل اصلی دشمنی‌اش با ارغوان و ونوس افشا می‌شود و ضربه مهلکی بر روان خانواده وارد می‌آید. کاوه و ارغوان بار دیگر بر سر دوراهی قرار می‌گیرند؛ حقیقت‌هایی تلخ روشن می‌شود که مسیر پرونده را تغییر می‌دهد.

قسمت دهم: پایان بازی

تاریخ پخش: 24 آبان ۱۴۰۳

رازی بزرگ فاش می‌شود؛ کیانی حقیقت اصلی پرونده را برملا می‌کند اما نتیجه به خوشبختی هیچکس ختم نمی‌شود. ارغوان، کاوه و منصور هر یک با شکست و غم مواجه‌اند و سرنوشت کودک مشخص می‌شود. مراسمی سرد و بی‌رمق روایت‌گر پایان امیدهای همه است. نگاه مخاطب به عدالت اجتماعی و مفهوم بازنده بودن تثبیت می‌شود.

قسمت یازدهم: بازنده

تاریخ پخش: ۱ آذر ۱۴۰۳

در اپیزود نهایی با پایان تلخ و واقع‌گرایانه سریال روبه‌رو هستیم. حقیقت نهایی فاش می‌شود؛ کارآگاه، پدر و مادر، ناپدری و همسایه‌ها همه با شکست‌ها و تلخی‌های خود مواجه‌اند. منصور رفیع با لبخند سردش یادآور می‌شود در این قصه هیچ پیروزی و بخششی نیست؛ همه شخصیت‌ها تنها و بازنده‌اند. نماهای پایانی، باران مداوم و تاریکی مطلق تأثیر عمیقی بر ذهن مخاطب باقی می‌گذارد.

بازنده؛ تلخی شیرین یک تجربه متفاوت در شبکه خانگی

در پایان و پس از مرور ریزترین جزئیات سریال بازنده می‌توان گفت این اثر فراتر از یک داستان پلیسی ساده و روایت‌گر سرنوشت تلخ نسل امروز در سایه دغدغه‌های اجتماعی، بحران اعتماد و پیچیدگی‌های روابط انسانی است. سریال بازنده با روایت معمایی، شخصیت‌هایی خاکستری و پایانی جسورانه مرزهای سریال ایرانی را جابه‌جا کرد و تجربه‌ای تازه و تأثیرگذار از قصه‌گویی در قالب تولیدات خانگی ارائه می‌دهد. اگر به‌دنبال تماشای سریالی متفاوت، واقع‌گرا و مملو از غافلگیری هستید، «بازنده» را از دست ندهید؛ چراکه ممکن است نگاه شما به مفهوم پیروزی و شکست را برای همیشه تغییر دهد.